Mert İlkutluğ ya da haytaninbiri, ikisi de olur...
Yeşil, pembe, sarı… Canlı ve parlak renkler. Ama sahip oldukları tüm bu albeni onların kafes olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Kafesler kuşları, yani tutsaklarını bekliyor.
Kemeraltı’ndaki bu kuşçu anlaşılan kafeslerin albenisini yeterli görmemiş ki daha fazla dikkat çekmek için kafeslerin hizasına bir de oyuncak kuş asmış. Uçmanın yani özgürlüğün sembolü olan kanatlarını mekanik bir şekilde çırpması için kurulmuş.
Amacına da ulaşıyor. Herkes oyuncak kuşu görüp, kanat çırpmanın etkisine kapılıyor. Sahte özgürlüğün çağrısı insanları tuzağa düşürüyor ve zaten bir kafes olan evlerinin içine yeni bir kafes ekleyerek, bir kuşu tutsak ediyorlar.
Bağırmak istiyorum:
“Dikkat, tuzak var! Kafes gerçek, kuş oyuncak. Tutsaklık gerçek, özgürlük sahte.”
Sesim çıkmıyor, çıksa da zaten çarşının uğultusunda kaybolacak…
RESİMALTI 
enfes……
Teşekkürler canım…
begen tuslarinin tuzagina dustum ben de. yazilarin cok güzel gidiyor, keyifle okuyorum. sevgi ve selamlar. arzu
Çok teşekkür ederim Arzu….
nedense “kredi kartı reklamlarında kollarını kocaman açıp, uçuyormuş/özgürmüş/mutluymuş efekti verilen insanlar” geldi aklıma. nedense 🙂