1655 kilometre

kar

Kar yağıyor bu gece
Öyle beyaz ki şehir
Anlamak bir ömür sürer
Hayat niye kirlenir

 (Leyla – Ezginin Günlüğü)

Bu kentte yaşayanlar için kar, uzak bir çocukluk düşüdür. Çünkü neredeyse hiç kar yağmaz buraya. Belki 10 belki 20 yılda bir tutan kara denk gelebilenler, o günü hiç unutmazlar. Hele ki o kar bir de çocukluklarına yağdıysa, en sıcak anılarından birisi olur. Kar deyince yüzlerine sıcak bir gülümse yayılır, “Hiç unutmam ilkokul 2’de iken, bir sabah uyandık her yer bembeyaz. Hemen sokağa fırladık” diye başlayarak kısa kar anıları üzerine saatlerce konuşabilirler sizinle.

Bu kentte yaşayanlar için kar, bir hayal fotoğrafı, beklenen bir kartpostaldır. Tıpkı “Kar” kelimesinin, isminin içine saklandığı kentten gelen bu fotoğraf gibi…

Bizimki, sizinki, pek çoğumuzun mahallesi gibi sıradan bir mahalle. Bildik apartmanlar, kışla tüten bacalar, aynı mavi gökyüzü. Ama kar, o sıradan evleri ve sokakları beyaz bir rüyaya dönüştürmüş. Kar ile sadece sokaklar değil yaşamın tüm sıradan yolları da örtülmüş.

Ve kar üzerinde tek bir iz. Tam fotoğrafın ortasından çerçevenin dışına devam eden bir iz. Ya da çerçevenin dışından fotoğrafa girip evlerin arasında kaybolanın izleri. İster içeri ister dışarı olsun, her şekilde karda kaybolmuş.

Oysa bu kentte yaşayanlar karda kaybolmayı bilmezler. Ve belki de yine kar yağmadığı için bu kentte hiçbir zaman ne sokaklarımız ne de içimiz tam olarak temizlenemez. Oysa yıllar önce bana , “Kar yağınca bütün mikroplar ölür” diye öğretmişlerdi.

İçimizdeki şeytanları, sokaklardaki mikropları öldürmek için rüyaya dahil olup bu çerçeveye girsek, fotoğrafın ortasındaki izi takip edip karda kaybolsak olur mu ki?

Sahi, İzmir’den Kars’a gitmek kaç saat sürer?

 (Kars’tan bu güzel fotoğrafı kullanmama izin veren Sevgili Süper Titiz’e (https://twitter.com/super_titiz) teşekkürlerimle)

Comments

  1. zeldacapulet says:

    17-18 yaşlarında antalya’dan ankara’ya gidince karı öğrenen birisi olarak ben de yüzünde çocuksu ve hafif sersem bir gülümsemeyle, biraz da tedirgin karı yaşayanlardanım…

    bir masal vardır bilir misiniz? üvey anne karla kaplı ormana çocukları her gün çilek toplamaya gönderir ve çocuklar her defasında sepetleri çileklerle dönerler eve. kimbilir belki bir gün sizin bir rüyanızda bir masala döner, karla kaplı bir izmir’e çıkar yolunuz; tepenin hemen ardı da kars’dır…

    ha bir de, sizin oraların tozu toprağı, mikrobu karla arınmaz. onun ilacı bardaktan boşanırcasına yağan yağmurdur…

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

%d blogcu bunu beğendi: